Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Translated to:	boasteth 3 \| it 1

3 Poems contain زند دم

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.18-10.18

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.18

German Translation

[1] دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد
که چو سرو پایبند است و چو لاله داغ دارد

[2] سر ما فرونیاید به کمان ابروی کس
که درون گوشه گیران ز جهان فراغ دارد

[3] ز بنفشه تاب دارم که ز زلف او زند دم
تو سیاه کم بها بین که چه در دماغ دارد

[4] به چمن خرام و بنگر بر تخت گل که لاله
به ندیم شاه ماند که به کف ایاغ دارد

[5] شب ظلمت و بیابان به کجا توان رسیدن
مگر آن که شمع رویت به رهم چراغ دارد

[6] من و شمع صبحگاهی سزد ار به هم بگرییم
که بسوختیم و از ما بت ما فراغ دارد

[7] سزدم چو ابر بهمن که بر این چمن بگریم
طرب آشیان بلبل بنگر که زاغ دارد

[8] سر درس عشق دارد دل دردمند حافظ
که نه خاطر تماشا نه هوای باغ دارد

[1] At the time of beholding His face which is better than the sward retirement from the sward ,our heart hath
For ,like the cypress ,foot - binding it is and like the streaked tulip ,stain it hath .

[2] To the bow of any one's eye - brow ,our head descendeth not
For ,retirement from the world ,the heart of corner - takers lovers of God hath .

[3] Torment on account of the dark violet ,I have because it boasteth of equality with ,or love for His dark tress
Behold thou what conceit in the brain ,the black slave violet of little value hath .

[4] O true Beloved saunter into the sward and gaze at the rose's throne .For the tulip
Resembleth the King's servant ,that ,in the hand ,a cup hath .

[5] In the night of darkness the world and in the desert of its vicissitudes where can one arrive ,
Unless ,in my path ,the lamp of manifestations of glories the luminous candle of His face hath

[6] I and the candle of the morning ,'tis fit if we went together :
For ,in love for the Beloved we consumed and no solicitude for us ,our idol hath .

[7] 'Tis fit that ,in this sward ,I should weep like the winter cloud of January
The joy of the bulbul's nest ,behold the filthy crow hath .

[8] Desire for love's lesson ,hath Hafiz's sorrowful heart
For neither desire for the spectacle ,nor desire for the garden ,the heart hath .

[1] Fluren entbehrt mein Herz im Umgang mit ihrem Gesichte, Wie Cypreßen geformt, hat sie wie Tulpen ein Maal.

[2] Keinem Bogen der Braun hat je mein Kopf sich verneiget, Denn es thun auf die Welt Zellenbewohner Verzicht,

[3] Unruh giebt mir das Veilchen, es haucht die Düfte der Locken, Sieh den Schwarzen nur an, was für ein Hirnegespinst!

[4] Geh' auf die Fluren hinaus, und schau' auf dem Throne die Rose, Tulpen stehen vor ihr, Diener mit Bechern bereit. Bei dem Glanze der Wangen bestiehlt dein Haupthaar die Herzen, Welch ein seltener Dieb, der bei dem Fackelglanz stiehlt.

[5] Schatten der Nacht! und Schrecken der Wüste, was seyd ihr im Stande, Wenn die Fackel der Wang' unsere Straßen erhellt!

[8] Nach der Schule der Liebe verlangt die Seele Hafisens, Deßhalb sehnet sie sich weder nach Aussicht noch Flur.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.81-10.81

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.81

German Translation

[1] ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند
مشتاقم از برای خدا یک شکر بخند

[2] طوبی ز قامت تو نیارد که دم زند
زین قصه بگذرم که سخن می‌شود بلند

[3] خواهی که برنخیزدت از دیده رود خون
دل در وفای صحبت رود کسان مبند

[4] گر جلوه می‌نمایی و گر طعنه می‌زنی
ما نیستیم معتقد شیخ خودپسند

[5] ز آشفتگی حال من آگاه کی شود
آن را که دل نگشت گرفتار این کمند

[6] بازار شوق گرم شد آن سروقد کجاست
تا جان خود بر آتش رویش کنم سپند

[7] جایی که یار ما به شکرخنده دم زند
ای پسته کیستی تو خدا را به خود مخند

[8] حافظ چو ترک غمزه ترکان نمی‌کنی
دانی کجاست جای تو خوارزم یا خجند

[1] O thou whose pistachio mouth laugheth at the tale of candy
Of thy laughter I am desirous .For God's sake ,one sweet smile smile .

[2] Equality with thy stature ,even the lofty Tuba tree of paradise cannot boast
By this tale ,I pass .For long ,becometh the matter .

[3] Thou wishest not that a river of blood should gush from thy eye
On the constancy of society of rosy ones ,bind not thy heart .

[4] If sullenness thou display or if reproach ,thou make ,
The allied friend of the man ,self - approving ,we are not .

[5] Of the perturbation of my state ,acquainted how becometh
That one ,whose heart captive to this noose became not

[6] Brisk is the market of desire .Where is that candle - face the beloved
So that ,on the ruddy fire of his face ,soul and heart ,I may make rue may scatter

[7] Where my resplendent beloved ,with sweet smile ,breatheth ,
O pistachio who art thou For God's sake ,to thyself ,laugh not for there ,no splendour is thine

[8] Hafiz the glance with eye - brow and with eye of the saucy ones ,thou abandonest not
Knowest thou where thy place is Khwarazm ,or Khujand

[1] Ey Geliebter! was hast du gelächelt nun über den Zucker, Lächle, denn es sehnt mich nach dem Zucker fürwahr,

[2] Siehe, Tuba vermag von deinem Wuchs nicht zu sprechen. Gehe darüber hinaus, lang ist die Sage davon.

[3] Wenn du verlang'st, daß dem Aug' nicht blutige Thränen entströmen, Wähle zu Liebchen nicht Schönen von hohem Geblüth;

[4] Immer sey dir erlaubt, zu zürnen oder zu spotten, Denn ich bin kein Mann nur in mich selber verliebt.

[5] Ha! wie kann ein verirrtes Gemüthe begreifen, Dessen Herz nicht einst ähnliche Banden ertrug.

[6] Meine Begier entbrennt, wo ist die Kerze der Wangen, Daß ich Seele und Herz weihe der Gluth des Gesicht's.

[8] Weil du, Hafis, von kosenden Wangen der Türken nicht absteh'st, Schickt Choweresen, Chodschend sich noch am besten für dich.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.46-4.46

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.46

German Translation

[1] آن پیک نامور که رسید از دیار دوست
آورد حرز جان ز خط مشکبار دوست

[2] خوش می‌دهد نشان جلال و جمال یار
خوش می‌کند حکایت عز و وقار دوست

[3] دل دادمش به مژده و خجلت همی‌برم
زین نقد قلب خویش که کردم نثار دوست

[4] شکر خدا که از مدد بخت کارساز
بر حسب آرزوست همه کار و بار دوست

[5] سیر سپهر و دور قمر را چه اختیار
در گردشند بر حسب اختیار دوست

[6] گر باد فتنه هر دو جهان را به هم زند
ما و چراغ چشم و ره انتظار دوست

[7] کحل الجواهری به من آر ای نسیم صبح
زان خاک نیکبخت که شد رهگذار دوست

[8] ماییم و آستانه عشق و سر نیاز
تا خواب خوش که را برد اندر کنار دوست

[9] دشمن به قصد حافظ اگر دم زند چه باک
منت خدای را که نیم شرمسار دوست

[2] Pleasantly ,giveth trace of the Friend's grandeur and grace
Pleasantly ,maketh mention of the glory and the greatness of the Friend .

[3] For his glad tidings ,I gave him my heart and ,I bear shame
Of this coin of little value wherewith I bescattered the Friend .

[4] Thanks to God that ,by the aid of concordant Fortune ,
All my work is to the desire of the Friend .

[5] Of the Sphere's procession through space and of the Moon's revolution ,thine what power
In progression ,they were by the power of the Friend .

[6] If calamity's Wind dash together and destroy the two worlds this and the next
Together are we ,and the light of the eye ,and the path of expectation of arrival of the Friend .

[7] O morning breeze Bring me the bejewelled kuhl ,
From that happy dust that was the thoroughfare of the Friend .

[8] Together are we ,and the Friend's threshold ,and our head of supplication
Let us see for whom is sweet sleep in the bosom of - ^ the Friend .

[9] If in design of the life of Hafiz ,the enemy speak what fear
Thanks to God that I am not ashamed of the Friend .

[1] Der Both, der angekommen ist Vom fernen Land der Freundinn, Hat Seelenmittel mitgebracht Vom Moschushain der Freundinn.

[2] Er hat ein Zeichen mitgebracht Von ihrer hohen Schönheit, Geschichten hat er uns erzählt Vom hohen Rang der Freundinn.

[3] Mein Herz gab ich als Bothengeld Und schäme mich fast dessen, Solch eine schlechte Münze ziemt Nicht für die Hand der Freundinn.

[4] Ich preise Gott, daß durch die Kraft Des mir gefallnen Looses Nach meinem Wunsch gegangen ist Das Herzgeschäft der Freundinn.

[5] Was wollet ihr mir aus dem Lauf Des Monds, der Sonn' verrathen? Sie laufen, und sie drehen sich, Nach dem Befehl der Freundinn.

[6] Wenn beide Welten in dem Sturm Des Untergangs zerstöben, So blieb mein Blick noch unverwandt Gesenkt zum Pfad der Freundinn.

[7] O Morgenwind bring bring mir Kohol Bring mir Kohol der Perlen, Bring mirs vom hochbeglückten Staub, Vom Staub der Thür der Freundinn.

[8] Ich harre an der Freundinn Thür Mit Bitten und mit Flehen. Ha! Wer? wer ruhet an der Brust Und in dem Arm der Freundinn?

[9] Es mögen über dich Hafis Die Feinde Vieles sagen, Ich danke Gott, daß nimmer ich Mich schämen darf der Freundinn.